معرفی تکنیکهای پوشش دهی تحت خلأ

پوشش دهی تحت خلأ عبارت است از ایجاد یک پوشش ( فلزی، آلیاژی، سرامیکی و …. ) بوسیله ترتیب نمودن بخارات ایجاد شده تحت شرایط خلأ از ماده مورد نظر، بر روی یک پایه (سابستریت) مناسب.
اصول کلی روش به این صورت است که ابتدا در محفظه ای قطعات اولیه بدون پوشش، در مکانهای۰ پاسکال ) / مخصوص خود قرار گرفته و به کمک واحد تولید خلأ ( پمپ خلأ ) میزان خلأ لازم (حدود ۰۰۰۱ایجاد می گردد. سپس به روش مناسبی (حرارت دهی توسط رشته مقاومت دار، بمباران یونی و یا الکترونی )فلز یا هرجس می را که باید بر روی سطح مورد نظر ( سابستریت ) بنشانند از حالت جامد بصورت بخار تبدیل مینمایند.
بدلیل کم بودن دمای سابستریت نسبت به بخارات ایجاد شده، فلز یا جسم مورد نظر بر روی سابستریت تغییر حالت داده و مجدداً به شکل جامد تبدیل می شود. بدین صورت روکش فلزی یا پوشش مورد نظر بر روی سابستریت تشکیل میگردد.
تفاوت روشهای مختلف پوشش دهی تحت خلأ عمدتاً در نحوه تهیه بخارات جسم پوشش دهنده و نیز چگونگی نشاندن آن بر روی سطح سابستریت ( جسمی که پوشش داده می شود ) میباشد.
روش مورد استفاده در واحد حاضر، تکنیک پوشش دهی فی زیکی تحت خلا با بکار گیری المنت حرارتی بعنوان منبع تبخیر فلز میباشد